- zna|ć1
- impf
Ⅰ vt
1. (wiedzieć) to know
- znać czyjeś nazwisko/miejsce pobytu to know sb’s name/address- znać kogoś dobrze/powierzchownie to know sb well/superficially- znać kogoś ze zdjęcia/z widzenia to know sb from a photograph/by sight- znać kogoś ze słyszenia to have heard of sb- mało go znam I don’t know him very well- znam go jako dobrego tłumacza I know him to be a reliable translator- była znana z uczciwości/prawdomówności she was known for her honesty/truthfulness- chcę znać prawdę! I want to know the truth!- jak go/ją znam, to… knowing him/her,…2. (utrzymywać znajomość) to know- znać kogoś od lat to have known sb for years3. (umieć) to be good- znać języki obce/historię to be good at foreign languages/historyⅡ znać się 1. (samego siebie) to know oneself 2. (wzajemnie) to know each other- my się nie znamy we don’t know each other3. (być znawcą) to know- znać się na malarstwie/winach to know (a lot) about painting/wine(s)- znać się na ludziach to be a good judge of people■ dać komuś znać to let sb know- dać/dawać znać o sobie [ból, zmęczenie] to begin to tell on sb, to make itself felt- nie znać lęku/litości to be fearless/ruthless- znam ten ból pot. tell me about it pot.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.